In augustus en september van 2022 heb ik de Camino de Baztàn van Bayonne naar Pamplona en de Camino Francès van Pamplona naar Finisterra gelopen. De herfst en winter van 2022/2023 gebruik ik om mijn ervaringen en fysieke vorm te geven. Hierin zullen de mooie landschappen waar ik doorheen gelopen ben en prachtige mensen die ik tegengekomen ben een rol spelen.
ontmoet Emerson, een pelgrim uit Jersey.
gouache op papier.
Zo tussendoor wordt er natuurlijk ook nog weleens wat gemaakt. De foto’s hiervan vindt je op deze pagina
Kleurpotlood op papier, 30×40
een expositie over wonen en werken in het verpleeghuis.
Truus
Welkom, mijn naam is Truus en het afgelopen jaar heb ik in het verpleeghuis gezeten om uitspraken te verzamelen van mensen die daar wonen en werken. Mijn maakster kwam ongeveer twee jaar geleden op het idee om de mensen die wonen en werken in het verpleeghuis te vilten, schilderen of tekenen. Samen met Susan Konst heeft ze bewoners, werkenden en vrijwilligers geportretteerd. Susan in woorden en Lucie in beeld. dit heeft geleid tot deze expositie en het boek “gewoan minsken”. Het boek kost 12.50 en mocht u hiervoor belangstelling hebben dan kunt u dat in een reactie aangeven. Het is slechts een beperkte oplage, dus hiervoor geldt OP is OP. Het zou fijn zijn als u een reactie op de site achterlaat want ik ben nog niet klaar met het verzamelen van uitspraken.
veel kijk en leesplezier!
Truus is levensgroot en gemaakt van schapenwol. De technieken die gebruikt zijn, zijn naaldvilten en natvilten. Ook voor het schaap zijn deze technieken gebruikt. Het raam achter Truus is gemaakt van plaat en beschilderd met acrylverf. Rechtsboven bij het raam is een steenmarter in aantocht. Deze is gemaakt van van de vacht van een alpaca. De gebruikte techniek is naaldvilten. Truus zit op een bankje van Ikea.
de receptioniste
is het eerste aangezicht van het verpleeghuis. Ze ontvangt het bezoek, neemt de telefoon aan, houdt in de gaten wie er binnen komt en wie er naar buiten gaat. Deze receptioniste is al 48 jaar in dienst en gaat volgend jaar met pensioen.
het portret van de receptioniste is gemaakt van schapenwol. de ondergrond is gemaakt door de wol te natvilten, daarna is met naaldvilten het portret erop gemaakt. De sjaal is gebreid van stroken krantenpapier.
90 jaar is lang
“Mijn vrouw lag hier al. Ik werd onwel terwijl ik bij haar op bezoek was, sindsdien zijn we hier samen” —-“in 1977 ging hij samen met zijn vrouw en kinderen terug naar Friesland waar hij in Sneek de eerste geneesheer directeur van de Ielânen werd. Dit bleef hij tot 1989. Daarna was het tijd voor zijn pensioen.”—“op de vraag wat het leven de moeite waard maakt, zei hij ‘ontdek het goede in mensen, heb plezier in de dingen die je doet en weet dat oud worden een zoektocht is in het vinden van een nieuw evenwicht.” (uit gewoan minsken, geschreven door Susan Konst)
Portret is 50×70 en geschilderd met gouache op papier. Op de achtergrond ziet u het verpleeghuis de Ielânen. De tekst in de lijst komt uit het verhaal ’90 jaar is lang’.
de visser
Een natuurmens in hart en nieren. Hij werd visser bij zijn vader aan boord. in het voorjaar werd de kost verdiend met eieren zoeken en in de zomer en herfst werd er gevist op paling en witvis. Toen hij begon te dementeren vertelde hij het meteen aan de mensen in het dorp. Iedereen hield rekening met hem. Hij viste nog met een 30-tal fuiken tot het niet meer ging. In het verpleeghuis kreeg hij de netten nog om te boeten.
De buste is ongeveer 40 centimeter hoog en gemaakt van schapenwol. De techniek waarmee het hoofd is gemaakt is naaldvilten. De pet is gebreid met gesponnen wol. De trui is gemaakt met natvilten.
De manager,
begonnen in 1979 bij de Ielânen als assistent hoofd huishouding.
‘Ik vond het eigenlijk een beetje eng. Ik was maar een klein opdondertje in zo’n geel jurkje dat hier mocht rondlopen en zichzelf met juffrouw moest laten aanspreken’. (uit ‘gewoan minsken)
Het portret is gemaakt van wol en is 40×50. De gebruikte techniek is naaldvilten.
En dan zijn we 41 jaar verder en is het 2020. De manager is nog steeds in dienst en doet haar werk nog met veel plezier. ‘Het is al die jaren nog geen dag saai geweest’.
Dit portret is 40×50 en gemaakt met Oost-Indische inkt op papier.
dame in rood
Zij leerde ons wat liefde is…..
portret (50×60) is gehaakt met DMC garen in de kleuren geel tot rood met blauw/groene accenten. De sjaal is op de wol, waarop het portret is vastgemaakt genaaldvilt.
ontheemd
‘Ze hield van de natuur en had aandacht voor alles wat klein en eenvoudig was. Zo kon ze ontroerd raken door een madeliefje dat tussen de tegels groeide of een waterplas waarin het heelal gespiegeld was.’ (fragment uit gewoan minsken)
portret (50×60) is gehaakt met DMC garen in de blauwe tinten met rode/gele accenten. De sjaal is op de wol, waarop het portret is vastgemaakt genaaldvilt
Helpende handen
‘Ienris yn’e wike lies hja mei in oare frijwilliger foar oan in grope fan fiif bewenners. It fielde fuortdaliks hielgoed. Hja gnoat fan de omgong mei de minsken en it jaan fan in bytsje soarch.’ (fragment uit gewoan minsken). Verhaal van een vrijwilligersechtpaar in de ouderenzorg.
De handen zijn gemaakt van wol. Het hout is hout met slaap. Dit wil zeggen dat het aangedaan is door een schimmel. Dit maakt het hout weliswaar kwetsbaar maar geeft een hele mooie tekening in het hout.
van buiten naar binnen naar buiten
‘Ze heeft ook boeken geschreven, zegt ze en rommelt wat in het mandje van haar rollator. Even later laat ze me Mikkie de kager, een kinderboek uit 2016 zien. De opbrengst van de boeken ging naar een goed doel.’ (fragment uit gewoan minsken)
Oost-Indische inkt op papier 50×60.
Veerkracht
‘Het is een uitdaging om eruit te halen wat er nog in zit. Maar daarbij uitgaan van de mogelijkheden en het mensen zo comfortabel mogelijk maken blijkt iets te zijn wat niet vanzelf gaat. De kans dat het slaat hangt af van hoe ik me voel en hoe de ander zich voelt.’ (fragment uit gewoan minsken)
drieluik verzorging/verpleging in wol en hout met slaap. De ondergrond van de portretten is met natvilten gemaakt waarna de portretten er met naaldvilten op zijn gezet. er is gebruik gemaakt van de natuurlijke kleuren van de wol. De blokjes verbeelden de wooneenheden.
Bloemenkoopman
Een leven lang tussen de bloemen…..
portret (40×50) gemaakt met inkt. De omlijsting is door Leny gemaakt met diamantpainting.
de poater (de aardappelboer)
‘Noch in bakje kofje en in praatsje op it plak dêr’t er no sit, dat mei wol. Syn hannen lizze opé leuning fan’e stoel en mei wat help fertelt er it ferhaal…..(fragment uit gewoan minsken)
Portret (40×40)is geschilderd met gouache op papier. De lijst is gemaakt met kleurpotlood op papier.
een bezige bij
‘Ze had hele mooie handen. Moeder zei, toen ze nog goed was, altijd: Ik hoop dat je later niet in de krant laat zetten, die handen hebben altijd voor mij gewerkt. Maar die handen hebben wel heel veel voor mijn gedaan. Mijn moeder straalde haar liefde uit in praktische dingen.’ (fragment uit gewoan minsken)
Oost-Indische inkt en aquarel op papier
Als vanzelf
‘Iemand van de zorg helpt bij de verdere verwerking waardoor het hout verandert in kabouters en kabouterhuisjes. Die ze gaan verkopen, want het is de bedoeling dat ze iets verdienen met de producten die ze maken. van het verdiende geld gaan ze met zijn allen wat leuks doen.'(fragment uit gewoan minsken)
portret (35×45) is geschilderd met gouache.
Grip
‘Het verlies van familie, vrienden en dierbaren stemt haar droevig. Op zich redde ze het wel ondanks het verlies van haar gehoor en haar gezichtsvermogen. De laatste tijd heeft ze het idee dat ze rouwqt om alles wat is geweest.’ (fragment uit gewoan minsken)
De hand is van wol en gemaakt door deze wol te naaldvilten. De rest is gemaakt van hout en hout met slaap.
Stil verlangen (ervaringen van familieleden tijdens de eerst lockdown)
‘Hij kijkt naar de foto met de eeuwige sneeuw op de bergen, vouwt de handen en doet zijn ogen dicht: laat die versoepeling komen Maak dat ik weer op bezoek mag gaan, haar in de ogen kan kijken, haar kan voelen. Alstublieft. Laat me niet lang meer wachten. Wie dan ook. Maak het waar. Alles in mij verlangt naar haar.’ (fragment uit gewoan minsken)
potlood op papier en gouache op papier (50×70).
Gangen
‘Het stuur losjes in de hand, haar verende zolen piepen bij elke stap die ze zet………'(fragment van een gedicht uit gewoan minsken)
acryl op hout (50×50)
Wêze
‘By ljocht fan brânskildere ramen learde ik dat der neist de ierde der en himel wie wêr’t God hearske op in troan mei neist him syn wûnder ferwerke soan dy’t op tit wetter rûn en it feroare yn wyn
letter learde ik: de ierde ûntstie nei in knal -yn
Afgelopen woensdag was de opening van mijn expositie, met daarbij de presentatie van het bijbehorend boek (geschreven door Susan Konst). Bovenstaande link geeft een kleine impressie van wat er te zien was. Vanochtend is de expositie naar de Ielânen verhuisd, waar het boek is overhandigd en de expositie aldaar is geopend.
Bovenstaande link kunt u openen waarna u de expositie kunt bekijken en een indruk krijgt van de verhalen die horen bij de portretten.
Het bijbehorend boek kunt u voor 12.50 bestellen door een mail te sturen naar lacgroenendal@home.nl
nifelje 